Kliniğimize başvuran 66 lösemi olgusu (n: 66; yaş 101.1+58.9 ay), tedavi öncesi folik asit, vitamin B12 (VB12) ve 25-hidroksi vitamin D (25-OH VD) eksiklik/yüksekliğinin sıklığı yönünden değerlendirildi. Hasta grubunda, folik asit (sırasıyla 6.9 ± 6.2 ve 9.5 ± 4.5, p= 0.0001) ve 25-OH vitamin D (19.5 ± 17.8 ve 23.8 ± 16.7 μg/L, p = 0.042) kontrol grubundan düşük iken folik asidi düşük (%18. 5’e %0, p = 0.001) ve yüksek (%4.6’a %0, p = 0.001), VB12’si düşük (%12.1’e %0, p = 0.012), olan ve 25-OH VD si şiddetli düşük (<10 mg/L) olan hasta oranı (%34.4’e %0; p = 0.021) kontrol grubundan fazla idi; ancak VB12’si yüksek olan hasta oranı, kontrol grubundan düşüktü (%19.7’e %34.7, p = 0.012). Löseminin risk grubu ile bu parametrelerin düşüklük/fazlalığı arasında bariz bir ilişki görünmüyordu. Yerine koyma tedavisi (VB12 ve folik asit) remisyon sağlandıktan sonra uygulandı. Remisyona girmeyen iki hastanın ikisinde de hem folik asit, hem VB12 eksikliği vardı. Verilerimiz, lösemilerde tedavi öncesinde bu taramaların yapılmasının önemini vurgulamaktadır.

Anahtar Kelimeler: <i>çocukluk çağı lösemisi, folik asit, vitamin B12, 25-hidroksi vitamin D, remisyon.</i>