Öz

Toplumda çocuklarda alternatif ya da tamamlayıcı tıp uygulamaları oldukça yaygın olmasına rağmen, yöntem çeşitliliği ve bu uygulamaların zarar ve yan etkileri konusundaki bilgi yetersizdir. Çalışmamızda çocuk hastaların anne-babaların tıp dışı alternatif uygulamalar ile ilgili görüş ve bilgileri değerlendirildi. Bu kesitsel çalışmada, Haziran-Eylül 2008 tarihleri arasında Kırıkkale Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları polikliniklerine ve yataklı servisleri ile Ankara’da beş sağlık ocağına başvuran hastaların anne-babaları araştırma grubunu oluşturdu. Önceden hazırlanmış, anket formları araştırmaya katılmayı kabul edenlerle yüz yüze görüşülerek dolduruldu. Çalışmaya toplam 477 anne-baba 132’si erkek 345’i kadın katıldı. Bu yıl içinde çocuğu için doktor dışında önerilmiş bir doğal/bitkisel ürün kullananların oranı %27.2 idi ve sırasıyla en sık %30.8 kabızlık, %22.5 öksürük, %14.8 gaz sancısı şikayetleri için kullanılmıştı. Bu ürünün kullanımı sıklıkla (%31.1) anneler, (%21.9) arkadaşlar ve (%6.5) doktorlar tarafından önerilmiştir. Tıp dışı tedavi yöntemlerinden en fazla bilinenleri sırasıyla ılıca-kaplıca (%82.6), bitkisel çay (%21.2), akapunktur (%14.9), masaj (%5.7) ve biyoenerji (%2.1) idi. En küçük çocuğu dört yaşın altında olanların bitkisel ürünleri kullanma oranları (%23.9) daha büyük çocuğu olanlara (%16.1) göre daha yüksekti (p<0.05). Grubun %22.9’u alternatif tedavi yöntemlerinin tıbbi tedavi kadar etkili olduğunu, %86.9’u ise alternatif tedavi yöntemleri tedavide kullanılmadan önce daha çok bilimsel kanıt elde edilmesi gerektiğini düşünüyordu. Sonuçlarımızında gösterdiği gibi toplumun her kesiminden kişiler çocukları ve/veya kendileri için alternatif tıp uygulamalarını kullanmaktadır. Bu nedenle, modern tıp uygulayıcılarının hasta sorgulamalarında bu durumu göz ardı etmemeleri gereklidir

Anahtar Kelimeler: tamamlayıcı ve alternatif tıp, çocuk, çocuk sağlığı, aile.

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Bülbül SH, Turgut M, Köylüoğlu S. Çocuklarda tıp dışı alternatif uygulamalar konusunda ailelerin görüşleri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2009; 52: 195. Available from: https://cshd.org.tr/article/view/347