Hekimlerin taşıması gereken nitelikleri, birbirlerine ve hastalarına karşı tutum, davranış ve görevlerini belirlemek için Hipokrat’tan günümüze uzanan pek çok çaba ve girişim olmuştur. İslâm Coğrafyası’nda da tıp kitabı ya da cerrahnâme yazan pek çok hekim ve cerrah bazen yazdıkları eserlerde bir bölümü bu konuya ayırmışlar ya da müstakil eserler ortaya koymak suretiyle bu konuya dikkat çekmişlerdir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde XVII. yüzyılda Hekim Emir Çelebi de Kapûdân-ı Derya Recep Paşa adına kaleme aldığı önemli eseri Enmûzecü’t-Tıbb’ın son bölümünde hekimlere deontolojik öğütler vermiş, bu bölümün sonuna da teşrîh ile ilgili bir kısım ekleyerek, teşrîhin bizzat öğrenci tarafından yapılması ile ilgili önemli tavsiyelerde bulunmuştur. Kaptanıderya Recep Paşa’nın özel hekimliğini yapan Emir Çelebi, daha sonra İstanbul’da hassa hekimleri arasına katılmış ve kısa sürede Osmanlı sarayının hekimbaşılığına kadar yükselmiştir. Ölümüne kadar Sultan I. Mustafa, Sultan II. Osman ve Sultan IV. Murad dönemlerinde bu görevi sürdürmüştür. Emir Çelebi’nin Enmûzecü’t-Tıb’dan başka Netîcetü’t-Tıbb ve Rebî’u’s-Selâme adlı eserleri de bulunmaktadır.

Anahtar Kelimeler: deontoloji, Emir Çelebi, teşrih, tıp tarihi, Osmanlı Dönemi Tıbbı, deontology, dissection, Emir Celebi, history of medicine, Ottoman medicine