Öz

Tıptaki gelişmelere, sepsis ve septik şok patogenezinde elde edilen ilerlemelere rağmen sepsiste mortalite oranı hâlâ oldukça yüksektir. Sepsis ve septik şokun tahrip edici etkisinden gram negatif bakterilerdeki endotoksin molekülünün lipid A kompleksi sorumlu tutulmaktadır. Bu nedenle endotoksin molekülünün değişik bileşenlerine karşı gelişen antikorların tedavide kullanımı araştırılan bir konu olmuştur. Sepsis tedavisinde insan immünglobülin preperatlarının kullanımı ile ilgili çok sayıda çalışma yapılmış ve çalışmalar monoklonal ve poliklonal immünglobülinler üzerine yoğunlaşmıştır. Bu prospektif randomize çalışmaya Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi’nde sistemik enflamatuvar yanıt sendromu nedeni ile izlenen, primer immün yetmezliği ve sekonder immün yetmezliğe yol açabilecek kronik bir hastalığı olmayan, 84 çocuk hasta alındı. 41’ine iki gün süre ile 1 gr/kg/gün poliklonal intravenöz immünglobulin (İVİG) uygulandı, 43 hasta ise kontrol grubunu oluşturdu. Bu hastalardan kan kültürü ile kanıtlanmış sepsisi olan, ortalama yaşları 32.6 ± 32.1 ay olan 60 hasta incelendiğinde İVİG uygulanan grup (n: 30) ile kontrol grubu (n: 30) arasında Çocuk Yoğun Bakım Ünitesi’nde izlenme süresi (10.8 ± 3.2 güne karşın 11 ± 3 gün), ventilatöre bağlanma oranı (%33.3’e karşın %30), septik şok (%26.6’a karşın %39.9), multiorgan yetmezliği gelişmesi (%36.6’a karşın %43.3) ve mortalite (%26.6’a karşın %33.2) bakımından istatistiksel anlamlı bir farklılık görülmedi (p>0.05). Sonuç olarak bu bulgular eşliğinde mortaliteyi ve morbiditeyi azaltmadığı ve çok pahalı bir tedavi olduğu için daha geniş sayıda çocuk hastanın alındığı çalışmalar yapılıncaya dek sepsisli çocuk hastalarda İVİG desteğinin adjuvan tedavi olarak başlanmaması gerektiğini düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: sepsis, çocuk, intravenöz immünoglobulin, children, intravenous immunoglobulin

Nasıl Atıf Yapılır

1.
Yıldızdaş D, Yapıcıoğlu H, Tümgör G, Erbey F. Çocuk yoğun bakım ünitesi’nde sepsis nedeni ile izlenen hastalarda poliklonal intravenöz immünglobülin tedavisi mortaliteyi azaltıyor mu?. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2005; 48: 136-41. Available from: https://cshd.org.tr/article/view/517