Genel anlamda “farmakogenetik” terimi herhangi bir farmakolojik ajana olan yanıtın genetik determinantlarını tanımlar. Farmakogenetik, farmakolojik ajan ve konağın yanıtı arasındaki ilişkiyi farklı şekillerde etkileyebilir. Astım farmakogenetiği çalışmalarının amacı, genetik yapılarına bakarak hangi bireylerin tedaviye iyi yanıt vereceğini veya hangi bireylerin tedaviye yanıt vermeyeceğininin saptanmasıdır. Aynı tedavi uygulanmasına rağmen bireylerde değişken tedavi yanıtları alınıyorsa yani bazı hastalar ilaca iyi yanıt verirken, bazıları kötü yanıt veriyorsa ilaç farmakogenetik etkileşimleri yönünden araştırılmaya değerdir. Bir ilaca karşı oluşan farklı yanıtların farmakogenetik özelliklerden kaynaklandığının söylenebilmesi için bir diğer gerekli koşul ilaç yanıtının tekrarlanabilir olmasıdır (repeatability). Yani ilaca olan farklı yanıt genetik yapıdan kaynaklanıyorsa bu yanıt zaman içinde değişiklik göstermemelidir. Astım tedavisinde kullanılmakta olan bütün ilaç gruplarına –yani glukokortikoidler, teofilin, ß2 agonistler ve anti-lökotrienler- karşı değişken tedavi cevapları bildirilmiş olsa da farmakogenetik ilişki ß2 agonistler, antilökotrien ilaçlar ve çok yakın zamanda glukokortikoidler için tanımlanmıştır.

Anahtar Kelimeler: farmakogenetik, glukokortikoid, ß2 agonistler ve anti-lökotrienler, pharmacogenetics, glucocorticoids, ß2 agonists, leukotriene modifiers.