Ocak 1999-Aralık 2001 arasında Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Acil Poliklini'ğine getirilen 9 ay-18 yaş arasındaki (7.8 ± 3.4 yıl) 323 zehirlenme vakasının epidemiyolojik ve klinik özellikleri retrospektif olarak değerlendirildi. Zehirlenme vakalarının tüm pediatrik acil başvurularına oranı %1.8 olup, 171’i (%52.9) kız, 152’si (%47.1) erkek; %48.9’u 13 ay-4 yaş grubunda, %24.1’i 12-17 yaş grubunda idi. Kaza sonucu oluşan zehirlenmeler en sıktı (%85.8), bunları intihar amacıyla (%13.9) ve iatrojenik olarak meydana gelenler (%0.3) izlemekteydi. İntihar vakalarının tümü 12-17 yaş grubunda idi. En sık zehirlenme etkenleri sırasıyla ilaçlar (%45.2), kostik/korozif maddeler (%16.7), insektisit ve pestisitler (%11.5), CO (%8.7), hidrokarbonlar (%5.6) ve besinler (%5.6) idi. İlaçlardan en sık analjezik ve antipiretikler, antidepresanlar, sedatif-hipnotik-anksiyolitiklerin alımı söz konusu idi. En sık saptanan bulgular sıklık sırasına göre bulantı ve kusma, dalgınlık, ağız mukozasında hiperemi, baş ağrısı, huzursuzluk ve koma idi. Ölüm oranı %0.6 idi. Çalışmamızın, bölgemizde görülen çocukluk çağı zehirlenmelerinin epidemiyolojik ve klinik özelliklerini göstermesi nedeniyle, alınması gereken önlemlere yol göstereceği kanısındayız.

Anahtar Kelimeler: zehirlenme, çocukluk çağı, epidemiyoloji, Eskişehir