Bu prospektif çalışma kısa süreli (3-4 saat) video-elektroensefalografi monitörizasyonun lokalizasyon ilişkili epilepsilerin sınıflandırılmasında ve nöbet/psödonöbet ayırımının yapılmasındaki etkinliğini değerlendirmek amacıyla Ekim 2005- Ekim 2008 arasında yapıldı. Çalışmada gündüz zamanlı kısa süreli (3-4 saat) video-elektroensefalografi monitörizasyonun, toplam 75 çocuk hastaya uygulandı. İlk grupta polikliniğe nöbet benzeri yakınmalar ile başvuran, ancak nöbet-yalancı nöbet veya nöbeti taklit eden paroksismal bozukluk ayrımı yapılamayan ve çekilen interiktal elektroensefalografileri normal olan ortalama yaşı 9.6±3.8 (3-17) yaş olan toplam 43 hasta incelendi. İkinci grupta ise aynı dönem içinde polikliniğe parsiyel nöbet geçirme öyküsü ile başvuran, öykü ve klinik muayene bulguları ile nöbet tipi ve lokalizasyonu belirlenen ve çekilen interiktal elektroensefalografileri normal olan ortalama yaşı 9.6±3.8 (3-16) yaş olan hastalar incelendi. Nöbet/psödonöbet ayırımı yapılan birinci grupta video-elektroensefalografi moni11 hastaya (% 25.6) epilepsi tanısı konuldu ve diğer hastaların videoelektroensefalografi monitörizasyonun sonucu normaldi. Nöbet sınıflaması ve lokalizasyonu yapılan ikinci grupta hastaların video-elektroensefalografi monitörizasyonun öncesi klinik bulguları ile, video-elektroensefalografi monitörizasyonun sonrası tanıları arasındaki uyumluluk istatistiksel olarak değerlendirildi. Klinik tanı ile video-elektroensefalografi monitörizasyon arasında tüm hastalar çalışmaya dahil edildiğinde orta derecede uyumluluk saptandı (kappa=0.642). Ancak, klinik ile elektroensefalografi sonuçlarının uyumlu görülmediği oksipital lob nöbetli altı hasta istatistiksel çalışma dışı tutulduğunda, uyumluluk daha yüksek düzeyde idi (kappa=0.775). Sonuç olarak, nöbet tanısı koyma ve nöbet-epilepsi sınıflamasında kısa süreli videoelektroensefalografi monitörizasyon etkin bir tanı yöntemidirtörizasyonun sonucunda

Anahtar Kelimeler: öbet, psödonöbet, epilepsi, lokalizasyon, video-elektroensefalografi monitörizasyon.