Üriner sistem taş hastalığı yönünden endemik ülkeler kuşağında olan ülkemizde, çocukluk çağı taş hastalığının görülme sıklığını yansıtan veriler yetersizdir. Bu çalışmada, kliniğimizde son on yılda izlenen ürolitiyazisli hastaların retrospektif olarak değerlendirilmesini yaparak; semptom ve bulguların, tanı yöntemlerinin, etiyolojinin gözden geçirilmesi ve hastaların ilk beş yıl ile son beş yıl içindeki tanısal ve demografik verilerini karşılaştırması amaçlandı. Toplam 106 hastanın 63’ü erkekti (%59); %54’ünün ailesinde ürolitiyazis öyküsü vardı. %45’inde idrar yolu enfeksiyonu saptandı. İlk iki yaşta huzursuzluk, daha büyük yaşlarda ise karın ağrısı, başvurudaki en sık semptom idi. Hastaların 33’ünde (%30.8) hiperkalsiüri, 14’ünde hipositratüri, 18’inde hiperokzalüri saptandı. Hastaların 19’unda mikrolitiyazis saptandı, 15’inde taş rekürrensi gözlendi. Ürolitiyazis tanısı alan çocuk hasta sayısı ve ilk iki yaşta taş saptanma oranı son beş yılda artmıştır. Hiperkalsiüri en sık görülen predispozan faktördür ve erken tanı, tedavi ile taş oluşumu önlenebilir. Pediatrik ürolitiyazisin morbiditesi yüksektir ve ülkemizde halen metabolik tanısal yaklaşım yetersizdir.

Anahtar Kelimeler: ürolitiyazis, pediatri, hiperkalsiüri, mikrolitiyazis, urolithiasis, pediatrics, hypercalciuria, microlithiasis.